Bugün öğlen doktor randevum vardı. Ofisten çıkıp hemen 5 dk mesafedeki hastaneye yürürken her şey normaldi ama hastaneden çıktığımda gökle yeri birbirine karışmış bir halde buldum. O ne yağmurdu yarabbi! Kelimenin tam anlamı ile tarumar oldum. Allah'tan ofiste bazı yedeklerim var (ayakkabı, ceket vb) Bundan sonrası artık hep böyle. Yağmur, yağış. Benim için zor olan yazın gittiğini kabullenmek. Bir kere kabullendikten sonra gerisi kolay ve sonbahar da çok güzel bir mevsim. Her geçen yıl sonbaharı daha çok seviyorum.
Burada fotoğraflarını gördüğünüz mini piknik 2 hafta öncesine ait. O gün yazın tam anlamıyla son günüymüş, şimdi daha iyi anlıyorum. E zaten eylülü bitirdik. Ekim hoş gelecek birkaç gün sonra. Bu kış kar çok yağacakmış diyorlar. Geçtiğimiz birkaç gün içinde kışlık kıyafetleri, ayakkabı, bot ve çizmeleri çıkarmıştım zaten. Artık hazırız sayılır :)
Pikniği yazacaktım güya, karı kışı yazdım hep. Hayat çok güzel. Sevmek, sevilmek, yaşadığın hayatı içine sindirmek çok önemli şeyler. Klişe tabirlere dalmak istemiyorum ama önemli olan insanın içindeki mevsim, içindeki iklim. Aklınızdaki, kalbinizdeki mevsimler hep en sevdikleriniz olsun. Gönlünüze göre olsun. Sevgiler hepinize.
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder